Philip Huyghe

Huyghes tentoonstelling in Be-Part presenteert vier nieuwe werken die formeel schatplichtig zijn aan zijn vroegere oeuvre. Een transparant plexiglas met lichtprojectie slaat in ‘The shadow house’ een rasterschaduw op de muur, een variatie op het behang met tralievormige boomstammen van ‘The wall’. Diezelfde installatie uit 2003 bevatte een gecapitonneerde ruimte met golvende wanden. De kunstenaar heeft de basisvorm ervan gerecupereerd voor ‘Exit from Brussels’. Daar mag hij de gekantelde wagen theatraal isoleren en elk geluid van de toeschouwer smoren. Op een reeks van dertig tekeningen rond de autocrash figureren poppen als overmaatse automata. Ze maakten hun opwachting al aan het begin van Huyghes oeuvre. De video ‘Mother crash’, ten slotte, wordt nadrukkelijk in het donker tegen de wand geprojecteerd. Een muur van licht in het duister: het is sinds de tentoonstelling ‘Fistula’ (2001) de geliefkoosde presentatievorm voor video van Philip Huyghe.

Van ‘The shadow house’ gaat een beklijvende kracht uit. Van een auto-ongeluk wordt een fetisj gemaakt: Huyghe distribueert de crash expansief over de beschikbare ruimtes en stelt hem vanuit verschillende scenario’s alomtegenwoordig. Tegelijk wil de kunstenaar minutieus elk detail van het auto-ongeluk registreren: ‘The shadow house’ toont zich als het artistieke equivalent van een technisch testrapport van een wagen. Het is net deze dubbelzinnigheid die de tentoonstelling in de richting van Cronenbergs ‘Crash’ duwt. Die film maakt gedetailleerd de kroniek op van een pathologische hang naar gedeukt staal. De kijker wordt er langzaamaan in meegesleept, verleid door wat voor hem huiveringwekkend en onbegrijpelijk is. Huyghes tentoonstelling bouwt naar hetzelfde effect toe: het publiek voelt zich geïsoleerd in het duister en gedesoriënteerd door zoveel geweld; meer dan een schrikbeeld wordt de crash gaandeweg een donkere realiteit die zich laat aanvaarden. Het is alsof het herhaaldelijke geweld van het ongeval een opening creëert voor de aanvaarding ervan, zonder een dwingende betekenis in de plaats te stellen.